historia ochrony przeciwpożarowej
historia straży pożarnej
dawny sprzęt techniki pożarniczej
Platforma edukacji w zakresie ochrony ruchomych zabytków techniki pożarniczej i opieki nad tymi zabytkami.
NA SKRÓTY
O PORTALU
Na dwóch fotografiach macie okazję drodzy Czytelnicy zobaczyć członków miejskiej straży ogniowej z Czerniowic - miasta na Ukrainie w północnej Bukowinie, o którym mówi się, że od czasów prowincji austriackiej było miejscem dialogów czterech języków: polskiego, niemieckiego, ukraińskiego i rumuńskiego. W Czerniowicach mieszkało też sporo Żydów, Węgrów i Ormian. Tygiel narodowości wraz z jej kulturą, religią i obyczajami musiał mieć swego czasu duży wpływ na przemiany społeczno-gospodarcze i to w różnych okresach nie tylko tej konkretnej miejscowości, ale całego regionu.
Warto wiedzieć także, że na przestrzeni minionych wieków, Czerniowice znajdowały się pod rządami Mołdawii, Turcji, Polski, Austro-Węgier, Rosji carskiej, Rumunii, Związku Radzieckiego oraz Ukrainy. Miejmy świadomość również i tego, że nie możemy o tym miejscu (regionie i krainie) mówić i pisać w kontekście np. Kresów. Należy mieć na uwadze to, że polskie oddziaływania na tym obszarze to wynik osadnictwa. Pierwsi Polacy mogli osiąść w mieście najprawdopodobniej zaraz po 1687 r. kiedy Jan III Sobieski na krótki okres przyłączył je do Rzeczypospolitej.
Następnie polityka monarchii austro-węgierskiej z lat 70. XVIII wieku sprawiła, że duża rzesza Polaków z Galicji przybywała na północną Bukowinę w nadziei, że zagospodarują tam swój kawałek ziemi. Migracja i osadnictwo ludności polskiej narodowości trwały przynajmniej do lat 30. XX wieku.Czerniewiccy Polacy w XIX wieku posiadali duży wpływ na samorządność tej prowincji. Bukowińska polonia do połowy lat 30. XX wieku tworzyła tam liczne organizacje, stowarzyszenia i wydawnictwa prasowe.
Zdjęcia w galerii zajawki zostały wykonane w 1906 r. podczas jubileuszu sierżanta miejskiej straży ogniowej narodowości polskiej - Władysława Micińskiego, który wstąpił do miejskiej straży pożarnej 11 marca 1881 r. Za 25 lat służby uhonorowano go srebrnym krzyżem zasługi. Uroczystość jubileuszowa odbyła się 11 maja 1906 r. „(…) Przed godziną 11 stą zebrali się w sali gimnastycznej strażnicy wszyscy strażacy w pełnym rynsztunku z pp. naczelnikiem i jego zastępcami: Czapem, Zajączkowskim i Dworskim na czele. Pierwsze miejsce zajął jubilat Polak, p. Władysław Miciński, sierżant I klasy (…)”.
Z powyższego cytatu (zob. noty prasowej), którą w całości można przeczytać w Nowościach Ilustrowanych z 19 maja 1906 r. wynika, że nie tylko Władysław Miciński był narodowości polskiej, ale także naczelnik straży i jego zastępcy, a zatem dowództwo. Wspomniany Mikołaj Zajączkowski w 1897 r. otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta. Na tę chwilę nie posiadam wiedzy dotyczącej ilu polskich strażaków na przełomie XIX i XX wieku służyło w tej straży. Należy zaznaczyć również, że miejska straż w Czerniowicach utworzona w 1866 r. była strażą zawodową, która swoją siedzibę posiadała w ratuszu. Natomiast Ochotnicze Towarzystwo Ogniowe w Czerniowicach utworzono później, tj. w 1870 r. Kto wie! Całkiem prawdopodobne jest to, że i w tej - ochotniczej straży pożarnej mogli służyć także Polacy.
Literatura: [1] Nowości Ilustrowane nr 20 z 19 maja 1906 r.
d.j. [CMP]
Redakcja Historypoż poszukuje informacji na temat zakładowej straży pożarnej nieistniejącej już Elektrowni I w Jaworznie na Górnym Śląsku.
Copyright 2022. HISTORYPOŻ&MUZEOPOŻ. Wszelkie prawa zastrzeżone.