historia ochrony przeciwpożarowej
historia straży pożarnej
dawny sprzęt techniki pożarniczej
Platforma edukacji w zakresie ochrony ruchomych zabytków techniki pożarniczej i opieki nad tymi zabytkami.
NA SKRÓTY
O PORTALU
„Wymiary terenu: Koło średnicy 30 m. ogrodzone barierą wysokości 1 m. Dwie bramki szerokości po 6 m. Boisko przedzielone taśmą lub linką na dwie połowy. Podłoże boiska. Deski, asfalt, beton itp. W warunkach gorszych krótka trawa, ale wówczas piłkę wypełniać należy mieszaniną takich gazów, aby waga jej a raczej tarcie o podłoże było jak najmniejsze. Piłka. Dysza gumowa włożona w pokrowiec z nieprzemakalnego materiału; średnica piłki 1 m.Sprzęt: Mocna motorowa sikawka lub pompa parowa (w/g hyndrantowa) o wydajności powyżej 1500 litr, (minuta). Jeżeli stosujemy2 motopompy, to ciśnienie w czasie gry musi być utrzymane na tej samej wysokości. Dwa trójniki bezzaworowe 2“ x P/2" x 11/2" lub 23/4" x 2“ x 2“. W każdym wypadku jednakowo dla obu stron. 4 prądownice z pyszczkami 11-13 m/m średnicy. 4 linie wężowe od trójnika do prądownic ca. 28-30 m. długości. 4 kaski. 6 kostiumów kąpielowych i sześć par pantofli gumowych. Przebieg gry. Mecz trwa dwa razy po 10 minut.
Po 10. minutach zmiana stron. Początek rozgrywki: 4 pomocników prądowników na środku boiska bierze do rąk piłkę (P). Sędzia daje znak rozpoczęcia pracy motopompy. Po ustaleniu się normalnej pracy prądownic (prądy skierowane w bok od środkowej grupy), na gwizd sędziego, pomocnicy podrzucają piłkę w górę, prądownicy podchwytują na prądy wody, pomocnicy przebiegają i stają za prądownikami. W czasie dalszej gry jest zadaniem pomocników przenoszenie i prostowanie ew. ostrych załamań w linii osiowej swego prądownika. Prądownikom w czasie gry nie wolno przechodzić na stronę przeciwną. Prąd wody musi być skierowany bezpośrednio na piłkę, uderzanie prądem wody w przeciwnika jest wzbronione. Sędzia może po 1 wypadku zwrócić uwagę, po drugim wstrzymać grę i piłka wraca do punktu centralnego, po trzecim 1 wygrany punkt zaliczyć stronie, która była atakowana strumieniem wody. Obie strony, jeżeli teren nie jest dość potoczysty, mają prawo, korzystać z pomocy jeszcze jednego gracza, stojącego po za obrębem boiska. Zadaniem tego pomocnika, jest w wypadkach, gdy prądownicy zbyt długo przytrzymują piłkę, przypartą do bariery ręcznie odepchnąć ją i skierować do centrum boiska. W takich wypadkach w końcowych momentach gry może być trójnik posunięty lub cofnięty. Graczom nie wolno dotykać piłki ani sobą, ani prądownicą. Za manipulacje tego rodzaju sędzia liczy 3 punkty karne, l bramkę. Gracze ubrani w kaski z daszkami możliwie nasuniętemi na oczy”.
Cytat za: „Kwartalnik Strażacki Powiatu Świętochłowickiego nr 2-3 z 1931 r. [w:] Reguły gry w strażacką piłkę wodną.
W galerii multimediów: Fotografia: Pokaz gry drużyn strażackich w tzw. hydroball. Wszechsłowiański Zjazd Straży Pożarnych w Poznaniu. Czerwiec 1929 r. Zb. NAC.
d.j. [CMP]
Redakcja Historypoż poszukuje informacji na temat zakładowej straży pożarnej nieistniejącej już Elektrowni I w Jaworznie na Górnym Śląsku.
Copyright 2022. HISTORYPOŻ&MUZEOPOŻ. Wszelkie prawa zastrzeżone.