Blog o historii ochrony przeciwpożarowej, sprzętu gaśniczego i działalności straży
historia ochrony przeciwpożarowej
historia straży pożarnej
dawny sprzęt techniki pożarniczej
Platforma edukacji w zakresie ochrony ruchomych zabytków techniki pożarniczej i opieki nad tymi zabytkami.
NA SKRÓTY
O PORTALU
Pas salonowy. Idziemy oficerze na raut ?
Pas, zdjęcia którego umieściłam w multimediach w ramach rozpoznania in situ, otrzymałam niedawno na adres mailowy wydziału dokumentacji zbiorów Centralnego Muzeum Pożarnictwa z prośbą o jego identyfikację.
W tym samym mniej więcej czasie, przeszukując Internet, zauważyłam zdjęcia tego samego przedmiotu na pewnej grupie FB. Opublikowany na niej post, stanowił ofertę jego sprzedaży. Na tej samej grupie społecznościowej, miałam możliwość przeczytać także liczne komentarze odnoszące się głównie do metalowej klamry. Nie ukrywam, że przedmiot wzbudził ogromne zainteresowanie wśród kolekcjonerów, co w ogóle mnie nie zdziwiło gdyż uważam, że identyfikowany obiekt jest pojedynczym znaleziskiem i dlatego stanowi gratkę kolekcjonerską.
Jest to pas salonowy typu francuskiego wykonany na wzór 28. pasa wojskowego - oficerskiego z klamrą metalową sygnowaną na wzór 30. w odniesieniu do guzików mundurowych (mundurów wyjściowych) straży pożarnych II RP.
PRZEJDŹ DO INNYCH ARTYKUŁÓW
Producent klamry : Bronisław Grabski – Łódź. (Jedno z przesłanych zdjęć ukazuje sygnaturę producenta). Na blogu zdjęcie przykładowe.
Producent pasa: nieznany.
Uważam, że przedmiot ten z czasów II RP został wykonany na zamówienie przez oficera z wojskowej straży pożarnej lub fabrycznej. Za miejsce wytworzenia i użytkowania przedmiotu – uważam tereny, które na przełomie XIX i XX w. wchodziły w skład tzw. Królestwa Polskiego Kongresowego.
Kolorystyka pasa na obiekcie stanowi podstawę do snucia dalszych wywodów i konsultacji historycznych nie tylko ze specjalistami od historii wojskowości. Dlatego ta kwerenda jest dla mnie nadal otwarta.
W związku z powyższym nasuwają się pytania: Kolor pionowych pasów jest kolorem czerwonym, który z upływem czasu wyblakł, czy pomarańczowym, jaki widzimy na prezentowanym zdjęciu? To wynik techniki wykonania dokumentacji zdjęciowej, czy autentyczne ukazanie przedmiotu, które na podstawie tejże dokumentacji cyfrowej może stanowić podstawę do dalszej identyfikacji? Pragnę podkreślić, iż kolorystyka pasa ma znaczenie. Kolor podstawowy tj. niebieski bądź granatowy też może u niektórych budzić zastrzeżenie i mieć wpływ na opinię w tej sprawie.
Na początku XX w. inż. Józef Tuliszkowski (jeden z wielu pionierów naszego polskiego pożarnictwa, który poświęcał szczególną uwagę na sprawy ochrony przeciwpożarowej w wojsku) w publikacji z 1909 r. pt.: „Walka z pożarami” wspomniał, że nasze straże powinny wyróżniać się kolorami, tak by usprawnić wszelkie działania gaśnicze i ratownicze. „Praktycznem jest oznaczać odziały odpowiednimi kolorami, a to po to aby po kolorze od razu można było odróżnić, do którego oddziału strażak należy. W wielu strażach topornicy mają pręgi na pasach i szlify czerwone; strażacy z oddziału sikawek – zielone; wodnego – niebieskie; porzadkowego – żłłóte.” Tuliszkowski pisząc te słowa odniósł się wyłącznie do pasów bojowych, niemniej jednak kultura, obyczaje, moda, sposób myślenia dawnej epoki, mogły mieć wpływ na kolejne pokolenia, które przy późniejszych nie do końca dobrze opracowanych regulaminach umundurowania strażackiego – narzucały własne zasady. Takie jest moje zdanie na ten temat.
d.j. [CMP]
Redakcja Historypoż poszukuje informacji na temat zakładowej straży pożarnej nieistniejącej już Elektrowni I w Jaworznie na Górnym Śląsku.
Copyright 2022. HISTORYPOŻ&MUZEOPOŻ. Wszelkie prawa zastrzeżone.